Gülüyorum bu adamlara. Gülüyorum bu kelli-felli Devletlûlara. Gülüyorum derken “ironi var” elbette, acıyorum ve üzülüyorum. Koca koca adamlar bir araya gelmişler. İçlerinde kimisi profesör, kimisi siyasetçi, kimisi bürokrat, kimisi bilmem ne. Harıl harıl çalışıyorlar.
Ve bas bas bağırıyorlar: "Ekonomi kurtulacak!"
Neyse gülmeyi, üzülmeyi bir kenara atayım da, şu soruyu bu Zatlara sorayım: “Ekonomi kurtulacak derken, neyi kastediyorsunuz Beyler!”
Ekonomi bir otobüs müdür? Yan mı yattı? Ekonomi bir merkep midir? Çamura mı battı? Ekonomi bir kuzu mudur? Kurt mu kaptı?
Ekonomi dediğimiz işler zaten kendi yolunda, kendi hattında normal bir şekilde ilerler. Niye abartıyoruz, niye işi böyle zor gösteriyoruz?
Ne oluyor ya! Niye böyle? Niye böyle olağanüstü toplanıyorsunuz, niye böyle kafa yoruyorsunuz ki!
Bu kadar dramatik midir durum? Ya da trajikomik midir vaziyet?
Evet, yazımın giriş kısmında böyle dikkat çekici sözlerle başladım ve biraz da ekonomik gelişmeyi zor gösterenlere karşı asabi olduğumdan bunları yazdım.
Ekonomik gelişme zor değildir. Ve oldukça kolaydır.
Şu üç şart gerçekleştirildiğinde ekonomik gelişme kolaylıkla sağlanır.
- Tam Özgürlük
- Sermaye Birikimi
- Sağlam Sistem
Şimdi diyeceksiniz ki, ekonomik gelişme kolay mı, zor mu bilmiyorum da, bu üç şartı sağlamak zordur.
Tam özgürlük zor mudur? Sermaye birikimi oluşturmak zor mudur? Sağlam bir sistem kurmak zor mudur?
Bunlardan en zoru elbette sermaye birikimini oluşturmaktır. Para olmadan elbette yatırım ve üretim olmaz.
Sermaye birikimi oluşturmanın yolu esasında bellidir.
İnsanlara özgürce bir hayat imkanı sunulsa, adalete, güvene, sıfır bürokrasiye ve ahlaki değerlere uygun bir sistem oluşturulsa, elbette insanlar çalışıp tasarruf ederek yatırım ve üretime yönlendirilir. Bu içeride sermaye birikimi oluşturmak için gereken bir yöntemdir. Bunun yanında sağlam sistemi olan bir Ülkeye elbette dışarıdan da sermaye girişi olur.
Bu durumda sermaye birikimini sağlamak dahi, tam özgürlüğe ve sağlam sisteme istinat etmektedir.
Kısacası ekonomik gelişme zor değildir.
Yeter ki, insanların özgürlüğüne dayanan bir model oluşturalım ve sağlam bir sistem kuralım.
Gel gör ki, artık birçok Ülke parasalcı (monetarist) ekonomik modellerin tasallutu ve köleliği altına girmiştir.
Parasalcı ekonomi insanı insanlıktan çıkartan şeytani bir düzendir. Bu düzende elinde parası olan bir avuç azınlık gününü gün ederken, bir anda faizle, dövizle, borsayla en uçuk miktarda paralara kavuşurken ve haksız olarak elde ettiği bir paraları üretime değil, ranta yatırırken, milyarlarca insan yoksulluğa sürüklenmektedir.
Evet, yine belirtiyorum ve haykırıyorum: “Ekonomik gelişme zor değildir. Kolaydır. Profesörlere de ihtiyaç yoktur.”
İnsanlar daha okul yıllarından itibaren özgürce görüşlerini ifade edebiliyorlar mı? Kendilerini geliştirebiliyorlar mı? İnsanlar şucu-bucu, cici-öcü gibi yaftalarla dışlanmadan, öncelikli olarak çalışmasına ve üretmesine bakılıyor mu? Yatırımcıları için sıfır bürokrasi uygulanıyor mu? Hak ve adalet üzere bir sistem kurulmuş mu? İnsanlar yatırımlar için tasarrufa özendiriyor mu? Vergi yükü en aza indiriliyor mu? Dışarıdan gelecek yatırımcılar için cazip imkanlar sunuluyor mu? İnşaat, gayrimenkul alım satımı gibi “kısır-durağan işler” değil de sanayi, ziraat, hizmet sektörü gibi “doğurgan-süregelen işler” mi teşvik ediliyor? Bankacılık, faizcilik, döviz, borsa gibi alınterine dayanmadan “havadan para kazanmak değil” de üretim ve yatırım gibi emeğe dayanan reel sektör mü önemli görülüyor? Ekonomiye ikide bir müdahale edilmeden işler kendi normal seyrinde mi gidiyor?
İşte bu soruların hepsine “evet” cevabı veriyorsanız, ekonomik gelişmenin kolay olduğunu siz de anlaşmışsınızdır demektir.
Sözü uzatmaya ve daha fazla anlatmaya gerek yok, “ekonomik gelişme zor değildir, kolaydır.” Vesselam.
Ahmet SANDAL
