Yarın 8 Mart ve Dünya kadınlar günü. Bugünün ne zaman, nasıl, hangi gerekçelerle ve kim tarafından ilan edildiğinin hiçbir önemi yok.
Önemli olan toplumun kadınlara nasıl baktığıdır.
Bu sütunlarda, İslamiyet’in ve mensubu olmaktan gurur duyduğum Türk Milletinin kadınlara bakış açısını anlatmaya da gerek yok.
Çünkü insanlık alemin de; çok şükür “Cennet anaların ayağı altındadır” diyen bir dinin mensubuyuz. Millet olarak ta; kadınlara ilk seçme ve seçilme hakkını veren bir ülkeyiz.
Gün geçmiyor ki yayın organlarında, kadınlara uygulanan şiddet, istismar gibi haberler yer almasın.
Bu hale neden geldik, nasıl geldik olayı da ilim adamlarının işi.
Burada yapılması gereken, özellikle televizyonlardaki dizilerden başlayan yozlaşmaya birilerini dur demesidir.
Dün haber bültenlerinde bir görüntü vardı. İstanbul’un göbeğinde, Beyoğlu’nda bir kadınla bir erkek.. Erkek kadını sarsıyor, dövme hareketinden bulunuyor ve ver elindeki telefonu diyerek sürekli bir şekilde sağa sola savuruyor.
Bunun bir sosyal deney olduğu daha sonra açıklanıyor ama değme delikanlılar olaya göz kenarıyla bakarak geçiyor ve muhtemelen içlerinden; “Allah bilir kadın ne yaptı ki adam dövüyor” diyorlardır.
Olaya tek müdahale eden özürlü arabasını direkt olarak, kadını dövmeye çalışan adamın üzerine süren bir kahraman.
Kadına “meta” olarak bakılmaya devam edildiği sürece bu manzaraları daha çok yaşarız. TV dizilerindeki kadına yönelik, aile ortamını zedeleyici, maneviyatı yok edici senaryolara müdahale edilmedikçe, kadına şiddet her zaman konuşulup, sonuç alınamayacak bir mevzuu olarak kalacaktır.
Yine de günümüzü kutlayacak olanlara şimdiden teşekkür ederim…