Bu satırları yazarken de yorgan döşek yataktayım. Benim ayakta oluş sebebim, Taksim olaylarında aldığı darbe ile hayatını kaybeden Berkin’le ilgili değil.
Bende babayım, öncelikle bir insan öldüğü için üzüntümü belirtmeliyim. Karıncayı bile ezmekten korkarım. O çocuk, ekmek almak için niye o gözleri dönmüş güruhun içerisine girer, annesi niye o çocuğu o serserilerin içerisine bırakır, niye çocuğun yüzü maskeli gibi polemiklere girmeden defin işlemini bahane ederek yine ülkeyi kaosa sürüklemeye çalışan şerefsizlere, yine vatan haini şerefsizlerin attığı molotoflarla hayatını kaybedenler olduğunda 2 günlük yas ilan etmeyen siyasetçi bozuntularına seslenmek istiyorum.
Cenaze törenini saatler boyu canlı vererek bütün Türkiye ayakta diyen yayın ahlaksızı televizyonlara inat bende ayaktaydım ama, benim ayakta oluşumun sebebi; Kahramanmaraş-Gaziantep adına yaşanan tarihi bir güne tanıklık etmek içindi. Sabah Mado’da başlayan büyük buluşmada, Kahramanmaraş-Gaziantep şehirlerinin Valileri, etkili ve yetkili siyasetçileri, memleketin ekonomi patronları bir araya geldi.
Basına kapalı gerçekleşen ve Karabıyıklı’ya yapılacak olan ortak bölge havaalanı için brifing alınan bu toplantıda, biz birazcık kulak kabartarak bir şeyler duyma çalıştık ama, olayın ciddiyetinin farkında olmayan arkadaşların siyasi dedikodularını dinlemekten fazla bir şey duyamadık.
Grup başkan vekilimiz Mahir Ünal’ın bu proje ile; “Kahramanmaraş-Gaziantep arasındaki kavgayı bitirecek” demesiyle birlikte, Karabıyıklı’ya doğru yola çıktık.
İşte ben orda şifayı kapmışım ve bu memleket adına şifa kapmışlığından mütevellit yataktayım.
Sağlıktan ulaşıma(her ne kadar bizim ulaşımımız 2014 sonunda biteceksede) bir çok alanda hizmetin geldiği bu dönemde, memlekete yapılacak olan en büyük yatırım bence bu bölge havaalanının gerçekleşmesidir.
