Gelişen teknoloji ve günümüz pandemi
koşullarında, çocuk ve gençlerde fiziksel aktivite alışkanlığının azaldığını
belirten Prof. Dr. Ergun, “Çocuklarda görülen obezitenin artması, çocukların
fiziksel aktivite içeren oyunlar oynamaması, beden eğitimi ders saatlerinin azalması
veya olmaması, spor olanaklarının yetersiz oluşu, televizyon izleme ve özellikle
bilgisayar kullanım süresinin artması ve diğer sedanter (hareketsiz) uğraşılar bu
görüşü desteklemektedir” ifadelerini kullandı.
Uzun dönemde gelişecek kronik
hastalıkların oluş sürecini önlemenin, fiziksel olarak çocukluk ve adölesan
(ergenlik) dönemde aktif hayat stiline sahip olunmasının koruyucu sağlık
yaklaşımı açısından çok önemli olduğuna dikkat çeken Prof. Dr. Ergun, şöyle
devam etti:
“Bu nedenle çocukların benimseyecekleri
fiziksel aktivite ve sporun, yaşam biçimi olarak haline geldiğinde, mental
(zihinsel) iyilik hali ve fiziksel performanslarını geliştirdiği görülmüştür. Sağlıklı
toplumların geleceğinin fiziksel olarak aktif ve bunu yaşam boyu devam ettiren
çocuk ve gençlerle mümkün olacağını, aileler, eğitimciler ve sağlık
profesyonelleri olarak bizler hedefi hep birlikte belirlememiz gerekmektedir.”
HAREKET ETMEK ÖZGÜRLÜKTÜR!
Engelli
çocukların, sağlıklı çocuklar ile karşılaştırıldığında onlara göre daha hareketsiz
olduklarını anımsatan Prof. Dr. Ergun, “Hareketsiz olmaları obezite riskini ve
diğer sağlık sorunlarını beraberinde getirmektedir. Ayrıca engelli çocuklarda, kardiyopulmoner
endurans (kalp ve solunum sisteminin dayanıklılığı) düşük, kas atrofisi (kaybı),
eklem kontraktürleri (sertliği) riski fazladır” diye konuştu.
Engelli
çocukların fiziksel aktivite ve sportif programlara katılımlarındaki temel
hedefin, sahip oldukları özür, bozukluk ve engele bağlı gelişen durumları
düzeltmek, fiziksel fonksiyonlarını en iyi düzeye ulaştırmak ve kendilerini
daha iyi hissetmelerini sağlamak olduğuna vurgu yapan Prof. Dr. Ergun, sözlerini
şöyle tamamladı:
“Ayrıca
spora katılım, sosyal entegrasyonu, kendini kabul etme, sosyal yeteneklerin
gelişmesi yanında engelli ve engelli olmayan çocukların kaynaşmasını sağlamak
da hedefler arasındadır. Çocukların engelli arkadaşlarını tanıması ve
farkındalıklarının artması ilerde toplumu oluşturacak bu bireyler arasındaki
engelleri kaldıracaktır.”
